καταμεγαλαυχούμαι

καταμεγαλαυχοῡμαι, -έομαι (Α)

καυχιέμαι πάρα πολύ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + μεγαλ-αυχοῦμαι «καυχώμαι»].